Aflevering 2: Véronique Jacobs

Ruim 40 jaar draait ze op onnavolgbare wijze mee in de zorg: de energieke Véronique Jacobs. Een vrouw die de wereld nog steeds wil veranderen als kopvrouw van Thuiszorg Meetjesland. Of als diabeteseducator, van vakkundige begeleiding tot aangepaste voeding. Met haar uitgesproken visie trapt ze soms op gevoelige tenen, maar haar gulle hart verraadt de beste intenties. Véroniques volledige verhaal beluister je op Spotify of via andere podcastapps, op je eigen ritme. Ergens onderweg, tijdens het sporten of lekker thuis. Hier alvast enkele fragmenten die smaken naar meer, met de exacte tijd in de podcast. Maar niks gaat boven de hele babbel vanaf het begin: geniet ervan!

Lang zoeken naar nieuwe collega (10’50”)
‘3 maand geleden maakte ik een vacaturepost, ik heb die een paar keer gedeeld. Maar het is niet evident om nog verpleegkundigen te vinden. Wat het probleem is? 2 jaar geleden hebben ze de studiejaren van 3 naar 4 gebracht, waardoor men een heel jaar eigenlijk niemand vond. Covid hielp ook niet: veel verpleegkundigen hebben tijdens en na covid hun rug gekeerd naar de zorg. Een heel hoge werkdruk, te veel mensen zien sterven of die opgenomen werden… Ja, het was eigenlijk heel heavy de laatste 3 jaar.’

Minder symboliek, meer middelen (19’08”)
'Ik denk niet dat je er altijd komt met wetjes & regeltjes. Het gaat om motivatie en daar mag toch een beetje geld tegenover staan. Dat is belangrijk. Artsen die voor sommige handelingen het driedubbele krijgen, ja dat is… Ik smijt echter geen steen want we werken samen en ze hebben 7 jaar langer gestudeerd. Maar we doen dezelfde handeling hé. En soms vind ik dat verschil jammer. Kijk ook naar al die vlaggen in het 1e covidjaar: voor mij hoefde dat niet. Ik vroeg de mensen waar ze 20 of 30 jaar geleden zaten. Pas op: dat was heel mooi op dat moment, heel symbolisch. We hebben inderdaad veel meegemaakt en dat was een ondersteuning, ergens. Maar nu hoor je de mensen niet meer.’

Diabeteseducatie in woord & daad (36’30”)
‘Diabetes is 3 zaken: medicatie nemen, diëten en vooral bewegen. Toen ik net afgestudeerd was als diabeteseducator kreeg ik een folder van de lokale sporthal. ‘Zin om te bewegen? Kom dan eens meedoen’. Ik nodigde 2 van mijn diabetespatiënten uit en ze gingen de vrijdagmiddag meesporten. Ze zeiden wel duidelijk dat ze kwamen omdat ik kwam. Maar ze sporten nog altijd en ik haakte af (lacht), door het vele werk, covid, enzovoort. Het is maar een uurtje, maar het is een uur dat ze bewegen.’

Samenwerking in bijscholing (42’52”)
‘Ik hielp ‘Scheldekracht’ oprichten, een kring voor zelfstandige verpleegkundigen van Wachtebeke tot Wetteren. Ook omdat ik in Wachtebeke werk. ‘k Ben gevraagd om die kring op te richten: ja, ik zie nogal veel dingen zitten. Ondertussen kwamen we een paar keer samen en gaven we bijscholing. We zijn met 4 en willen jaarlijks een 3-tal bijscholingen organiseren. Omdat bijscholen in onze job zo belangrijk is.’

Ontladen, loslaten, herbeginnen. (52’31”)
‘De druk is hoog maar af en toe ontladen moet kunnen. Wanneer ik thuis ben en het niet regent, start ik mijn wandeling van 5 km. Om 7u30 kom ik thuis, zit ik aan mijn bureau en ben ik een heel ander mens. Ik begin aan mijn administratie, doe andere dingen… Weet je, wandelen is voor mij gewoon verstand op 0. Bij een probleem begin ik soms wel te denken. ‘Ik zou dat zo oplossen. Neen, ik moet dat misschien zo doen…’ En dan zeg ik tegen mezelf om te stoppen met denken, want aan het wandelen. Laat los. Loslaten: dat is een heel mooie. Hetzelfde met mijn dans of de tai chi, loslaten.’

Benieuwd naar de rest van Véroniques bijzondere verhaal? Check haar podcast en deel hem met iedereen die gelooft in een duurzame thuisverpleging. Van professional tot particulier. Want uiteindelijk willen we allemaal vooruit.

 

Zonder-titel-(820-x-820-px)-(4).png

Gepost op 31 mrt 2023

Andere nieuwsartikels