We maken ons zorgen over de zelfstandig verpleegkundigen

Zelfstandige praktijken thuisverpleging vormen vandaag, samen met hun collega’s uit de diensten met loontrekkenden, een wezenlijke schakel in de strijd tegen corona. Vanaf gisteren zijn ze samen in georganiseerde cohortrondes gestapt, waarin ze enkel nog de zorg opnemen voor met COVID-19 besmette patiënten. Als ze nadien positief testen omdat ze zelf besmet zijn, mogen ze gedurende een nog te bepalen periode geen zorgen meer verlenen aan andere patiënten. Ze doen dit dus op risico van hun eigen inkomen, want het zijn zelfstandigen.

Ze doen dit omdat hun collega’s dan de niet-besmette patiënten verder kunnen verzorgen in alle veiligheid voor deze patiënten. Ze doen dit omdat ze beseffen dat er samenwerking nodig is om dit verdomde virus te bestrijden. Ze doen dit omdat ze hun collega’s op afdelingen intensieve zorgen bezig zien, ze doen dit omdat ze hun collega’s in de woonzorgcentra horen. Ze doen dit omdat ze beseffen wat er echt toe doet. Het zijn professionals die met beide voeten op de grond staan.

Moedig, mooi, super, prachtig, … juist.

Maar laat het ons even zakelijk houden. Deze verpleegkundigen vragen 3 dingen: duidelijkheid, bescherming en een correcte vergoeding.
En daar durft het al eens foutlopen.

We zijn een maand na de echte uitbraak van het virus en de opstart van de bijzondere maatregelen. We staan aan de start om onze verpleegkundigen de zorg te laten opnemen in rondes waarop enkel besmette patiënten worden verzorgd.

Laat me toe om even een overzicht te maken van zaken die me verontrusten:
- Zelfstandige thuisverpleegkundigen hebben (op 30 chirurgische mondmaskers na) hun eigen beschermingsmateriaal moeten betalen. Ook voor de cohorttoeren moet er bijkomend geïnvesteerd worden in beschermingsmateriaal.
- Als zelfstandig verpleegkundigen ziek worden, en minder dan 8 dagen arbeidsongeschikt zijn, ontvangen ze geen uitkering.
- Er zijn geen steunmaatregelen voor de zelfstandig verpleegkundigen die vandaag uitvallen (want de compensatiepremie vergt dat er minstens 60% inkomensverlies is ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar nl. 14 maart tot en met 30 april)
- Er werd vorig jaar een zorgfonds in het leven geroepen waarin 8 miljoen voor de zelfstandig verpleegkundigen werd voorzien. Dit bedrag is niet gebruikt.
- Er is geen duidelijkheid rond de incubatieperiode. Tijdens deze periode van 5 à 10 dagen weten verpleegkundigen niet onder welke voorwaarden ze zorgen mogen verlenen (lees: ze weten niet of ze een inkomen zullen hebben of niet).

Maar laat één ding wel duidelijk zijn: ze gaan springen, ze gaan er 100% voor. Ze stappen in een onduidelijk verhaal omdat het hun aard is te handelen. Ze hebben gekozen om mensen te helpen. Ze hebben de gave om van onduidelijke situaties duidelijke situaties te maken voor hun patiënten.

Beste overheden: klaar dit uit; zorg ervoor dat verpleegkundigen niet blind moeten springen.

Willy Vertongen
CEO Mederi

Gepost op 17 avr. 2020

Autres nouvelles